Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Ως εργαλείο κοινωνικοποίησης και ενδυνάμωσης του ατόμου, η Τράπεζα Χρόνου είναι :
Ένα δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών που υποστηρίζεται από το δικό του εσωτερικό «νόμισμα – χρόνο» ή «νόμισμα – εργασία» Το περιεχόμενο των υπηρεσιών εξισώνεται κι έτσι, για παράδειγμα, μια ώρα μαθήματος Ισπανικών εξισώνεται με μια ώρα φροντίδας του σπιτιού.
μία κεντρική μονάδα που χρεώνει και πιστώνει τον λογαριασμό χρόνου κάθε μέλους όπως μια τράπεζα κρατάει λογαριασμό των αναλήψεων και καταθέσεων. Η τράπεζα εθελοντικού χρόνου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για να στηριχθούν οικογένειες με προβλήματα αλλά και για να αξιοποιήσουν την διάθεση προσφοράς τους οι εθελοντές, άτομα που θέλουν να συνδράμουν το κοινωνικό έργο των οργανώσεων με παροχή υπηρεσιών προς περιθωριοποιημένες οικογένειες από εθελοντική βάση, σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Σε μια τράπεζα χρόνου, ένας γιατρός ή δικηγόρος που προσφέρει μια ώρα επαγγελματικών υπηρεσιών, δικαιούται μια ώρα άλλων υπηρεσιών, όπως βάψιμο, μαγείρεμα, φύλαξη ηλικιωμένου, πράγματα δηλαδή που μπορεί να προσφέρει κι ένα όχι ειδικευμένο άτομο. Έτσι και τα άτομα που βοηθούνται νοιώθουν καλύτερα με την οπτική πως έχουν κάτι ανταλλάξιμο με αξία, δηλαδή τον χρόνο τους, και παράλληλα βοηθούνται να επανενταχτούν, εφόσον η εργασία όλων στην τράπεζα αξιολογείται ποιοτικά και αυτό λειτουργεί ως ανταμοιβή αλλά κι ως κίνητρο αναβάθμισης προσόντων. Κάθε άτομο που γίνεται μέλος, πρέπει να νοιώθει την εμπιστοσύνη από και προς τους άλλους εταίρους. Δεν υποχρεώνεται να κάνει τίποτα που δεν έχει προσφερθεί το ίδιο να κάνει αλλά πρέπει να προσπαθήσει να αποδώσει το καλύτερο που μπορεί. Κάθε άτομο περιγράφει τι θα μπορούσε να προσφέρει και τι υπηρεσίες είναι πιθανό να χρειαστεί. Τα πλεονεκτήματα της είναι ότι:
Δημιουργούνται σταθερές – συνεχείς και πιστές σχέσεις αμοιβαιότητας που ενδυναμώνουν τα μέλη.
Σε αντίθεση με τη μισθωτή εργασία βιώνονται ως ελεύθερες και όχι αλλοτριωμένες δραστηριότητες.
Είναι περισσότερο επικοινωνιακές συναναστροφές παρά «απασχόληση»
Βοηθούν τα άτομα να ανακαλύψουν ή να αναπτύξουν νέες ικανότητες και δεξιότητες.
Περιορίζουν τη σπατάλη.
Αναπτύσσουν τοπικούς πόρους.
Ευνοούν την αξιοποίηση πόρων.
Ενισχύουν την οικολογική συνείδηση.
Ενισχύουν την αλληλεγγύη μεταξύ των δύο φύλων αλλά και μεταξύ των γενεών.
Η Τράπεζα Χρόνου αφορά:
Όλες/ους αυτές/ούς που θέλουν αυτοβούλως να συμμετέχουν.
Προσιδιάζει όμως περισσότερο σε άνεργες και άνεργους (που έχουν πολύ χρόνο και όχι χρήμα).
Ειδικές πληθυσμιακές ομάδες (μετανάστες, πρόσφυγες, μονογονεϊκές οικογένειες, αναπήρους κ.α.)
Συνταξιούχους Τράπεζες Χρόνου έχουν λειτουργήσει επιτυχώς σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπως Γερμανία, Αγγλία και Ιταλία. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 9700814 Email: enowjobs@gmail.com
http://www.enow.gr
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ -ΕΦΙΚΤΗ?
« “Κάποτε” και “Τώρα”…»
Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και MAIL.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να
ακούσουμε το κελαΐδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά. Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ ...3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ..ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα ...;
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και ...αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ ...
Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό. Σήμερα είναι μαλακία.
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη, σήμερα μας ξεκουφαίνει η...Μπεζαντάκου.
Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή. Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε διαβάζαμε κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα. Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν ...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με την κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στις Άλπεις. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ και τον Μαυρίκιο.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει» ...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσαντιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα ... μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια της Αθηνας.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα...
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή ...;.
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
Σπιτι με αχυρομπαλες (συνεχεια)
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΑΧΥΡΟΜΠΑΛΕΣ

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009
Οικολογικη Δομηση
Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009
ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ «ΣΠΙΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ»
1) Εξοικονόμηση ενέργειας : Δεν υπάρχει μετακίνηση απο το σπίτι στο χωράφι . Εξοικονομούμε χρόνο και ενέργεια . Ακόμη και πέντε λεπτά ελεύθερα να έχει ο καλλιεργητής μπορεί να τα διαθέσει στην καλλιέργεια . Όσοι έχουν μεγαλώσει σε αγροτικές οικογένειες ασφαλώς θα έχουν ακούσει οτι πρίν το 1940 οι ταλαιπωρημένοι και υποσιτισμένοι αγρότες μπορεί να ξόδευαν μέχρι και τέσσερις ώρες καθημερινά για το δρομολόγιο σπίτι-χωράφι . Σε κάποιες περιπτώσεις το δρομολόγιο αυτό γινόταν με τα πόδια !
Στις μεσογειακές συνθήκες , οι καλύτερες ώρες για δουλειά στο χωράφι είναι νωρίς το πρωϊ και αργά το απόγευμα (όταν η θερμοκρασία δεν είναι ψηλή ) . Μόνο ένας καλλιεργτής που έχει σπίτι μέσα στο χωράφι μπορεί να εφαρμόσει αυτό το ωράριο εργασίας .
Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας ( πέντε στρέμματα για κάθε άτομο ) δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για να το καλλιεργούμε .
2) Αξιοποίηση βιοδιασπώμενων απορριμμάτων : Αποφάγια , περιττώμματα και ούρα γίνονται δωρεάν λίπασμα για το χωράφι . Εάν υποθέσουμε οτι ο καλλιεργητής δεν πουλά τίποτα απ’ όσα παράγει ( τα καταναλώνει ο ίδιος ) τότε δεν χρειάζεται αγορά επιπλέον ποσοτήτων λιπάσματος .
Έρευνα που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα INDEPENDENT αποκαλύπτει οτι στην Μ. Βρεττανία καταλήγει στα σκουπίδια το 30-40% της ετήσιας παραγωγής τροφίμων ! (Περιοδικό VITA , Ιούνιος 2007 ) . Όλη αυτή ποσότητα θα γινόταν θαυμάσιο λίπασμα για το χωράφι εάν ζούσαν μέσα σ' αυτό .
Διαβάζω σε εφημερίδες άρθρα που με θαυμασμό αναφέρονται στη Σουηδία που με αξιοποίηση βιοδιασπώμενων σκουπιδιών κινεί ακόμη και τραίνο ! Ξεχνούν όμως να αναφερθούν στο πόσο κόστισε ο εξοπλισμός για την παραγωγή του βιοαερίου που κινεί το τραίνο . Το «Σπίτι μέσα στο χωράφι» μπορεί να αξιοποιεί τέλεια τα βιοδιασπώμενα υλικά χωρίς να χρειάζεται κανένα μηχάνημα ή υποδομή .
Πρίν την εμφάνιση του ανθρώπου όλα τα ζώα ζούσαν μέσα στον τόπο που παρήγαγε την τροφή τους . Τα κόπρανά τους γινόταν λίπασμα για να ξαναπαράγει η γή φυτά .
Σήμερα μαζί με τα τρόφιμα που φεύγουν απο το χωράφι ( πληρώσαμε ακριβό πετρέλαιο για να φύγουν ) , φεύγει και φωσφόρος και κάλιο και ιχνοστοιχεία . Όταν τα τρόφιμα καταναλωθούν στις πόλεις , όλα αυτά τα συστατικά πηγαίνουν στις αποχετεύσεις και καταλήγουν στη θάλασσα . ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ! Τώρα θα πρέπει να βρούμε φωσφορούχα και καλιούχα ορυκτά , να τα επεξεργασθούμε ( ξοδεύοντας ενέργεια ) και να παράγουμε λιπάσματα που θα τα μεταφέρουμε ( ξοδεύοντας πάλι ενέργεια ) και θα τα ρίξουμε στο χωράφι . Δηλαδή ξοδεύουμε ενέργεια για να κάνουμε τα χωράφια άγονα και μετά ξοδεύουμε και άλλη ενέργεια για να τα ξανακάνουμε γόνιμα ! Ο τέλειος παραλογισμός της κοινωνίας μας ! Εάν κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι δεν θα είχαμε ανάγκη καμία βιομηχανία λιπασμάτων .
3) Αξιοποίηση καύσιμης βιομάζας : Τα αγριόχορτα του χωραφιού μετατρέπονται σε καύσιμο για θέρμανση ή μαγείρεμα (ενώ σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα ) . Ο κάθε κάτοικος της Ελλάδας καταναλώνει κατά μέσο όρο περί τα 1750 κιλά πετρέλαιο ετησίως ( ΤΑ ΝΕΑ 22-23 Ιουλίου 2006 ) . Εάν είμασταν μια αγροτική κοινωνία και κατοικούσαμε μέσα στο χωράφι μας δεν θα χρειαζόμασταν πετρέλαιο για μετακινήσεις απο το σπίτι στη δουλειά , ούτε για την καλλιέργεια των χωραφιών , ούτε για θέρμανση και μαγείρεμα . Θα είμασταν αυτάρκεις και ανυπότακτοι στις πολυεθνικές του πετρελαίου .
4) Μείωση του καταναλωτισμού : Ένας άνθρωπος που εργάζεται αρκετές ώρες ημερησίως στο χωράφι του και αφιερώνει και κάποιες επιπλέον ώρες για την ανάπαυση , καμμία ανάγκη δεν αισθάνεται να καταναλώσει τηλεοπτικά προγράμματα , χρυσαφικά , πολυτελή ρούχα , αρώματα , αμάξια .
5) Καλύτερη ψυχική υγεία : Ο άνθρωπος είναι πλάσμα κατασκευασμένο για να ζεί μέσα στο φυσικό περιβάλλον (όχι σε πολυκατοικίες ) και να εργάζεται για την παραγωγή της τροφής του ( όχι να πουλά ασφάλειες και με εκείνα τα χρήματα να αγοράζει τροφή ) . Οποιαδήποτε παρέκκλιση απο αυτά τα πλαίσια γεννά τις διαστροφές των μεγαλουπόλεων .
6) Καλύτερη σωματική υγεία : Η σωματική άσκηση απο την καλλιέργεια του χωραφιού , η κατανάλωση τροφών χωρίς φυτοφάρμακα , η μεγάλη αναλογία φυτικών τροφών στο σιτηρέσιο και η έλλειψη συνωστισμού ( που διευκολύνει την διασπορά των μικροβίων ) θα μας είχαν απαλλάξει σχεδόν απο το σύνολο των γνωστών ασθενειών . Δεν θα είχαμε ανάγκη τις τεράστιες πολυεθνικές των φαρμάκων . Η ελάχιστη ζήτηση φαρμάκων θα καλυπτόταν με βότανα απο την αυλή μας .
Καταναλώνουμε πολλά και ακριβά κρέατα , έχουμε ακριβές μηχανές που μας απαλλάσουν απο οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία , ζούμε σε ακριβές πόλεις που δημιουργούν μοναξιά και κατάθλιψη . Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα να ξοδεύουμε παγκοσμίως 79,4 δίς δολλάρια για
# Αντιλιπιδαιμικούς παράγοντες για χοληστερίνη
# Αντιελκωτικά (έλκος στομάχου και δωδεκαδακτύλου )
# Αντικαταθλιπτικά
(αυτά είναι τα τρία πρώτα φάρμακα σε πωλήσεις παγκοσμίως - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11-11-2007 ) .
Δηλαδή ξοδεύουμε πολλά για να αρρωστήσουμε και έπειτα ξοδεύουμε πολλά για να ξαναγίνουμε υγιείς ! Άλλος ένας παραλογισμός της κοινωνίας μας !
7) Οικονομικές ωφέλειες
- Αγορά τροφής σε χαμηλότερες τιμές : Εάν σήμερα ζούσαμε σε σπίτια μέσα σε χωράφι θα είχαμε αρκετό χώρο για να αγοράσουμε και να αποθηκεύσουμε τρόφιμα για όλο τον χρόνο . Θα αγοράζαμε , στην εποχή της συγκομιδής , τρόφιμα ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ σε τιμές πολύ καλές (και για τον παραγωγό και για τον καταναλωτή ) , θα τα αποθηκεύαμε και θα τα καταναλώναμε στους επόμενους δώδεκα μήνες . Η έλλειψη ικανού αποθηκευτικού χώρου στις πολυκατοικίες μας αναγκάζει να αγοράζουμε απο τις μεγάλες αλυσίδες super-market τρόφιμα για τις επόμενες 2-3 μέρες . Αυτό σημαίνει οτι οι επιχειρήσεις αυτές ξοδεύουν για να αποθηκεύσουν τα τρόφιμα ( σε αποθήκες που εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε ) και επιπλέον ξοδεύουν για να συντηρούν υπαλλήλους που θα κάθονται και θα μας περιμένουν πότε θα πάμε να αγοράσουμε τα τρόφιμα . Αυτές οι δαπάνες επιβαρύνουν την τιμή των τροφίμων κατά ένα πολύ σεβαστό ποσοστό . Συγχρόνως παραχωρούμε το δικαίωμα διατροφής μας σε εταιρείες που δεν ξέρουμε απο ποιόν ελέγχονται .
Λύση των αγροτικών προβλημάτων . Όσο ο καταναλωτής απέχει πολύ απο τον παραγωγό τροφής , δεν πρόκειται οι αγρότες να δούν άσπρη μέρα . Ο μεσάζων έμπορος ( που κατέχει το ψυγείο και το φορτηγό για την μεταφορά των τροφίμων ) θα μπορεί να ρυθμίζει τις τιμές . Εάν ο καταναλωτής βρισκόταν κοντά στον παραγωγό , κανείς δεν θα είχε ανάγκη τους μεσάζοντες και οι αγρότες θα μπορούσαν να καθορίζουν τις τιμές . Όλη αυτή η φρενίτιδα αστικοποίησης αποσκοπεί σε ένα μόνο : Να αφαιρεθεί η δύναμη απο την αγροτική τάξη και να οδηγηθεί σε αριθμητική συρρίκνωση . Οι μάζες των πεινασμένων ανέργων στις πόλεις είναι πολύ εύκολο να ελεγχθούν απο την εξουσία .
Δυνατότητα επενδύσεων χωρίς ρίσκο : Για τον απλό κοσμάκη η δυνατότητα επενδύσεων χωρίς κίνδυνο είναι μακρυνό όνειρο . Εάν του περισσεύουν χρήματα έχει μόνο την δυνατότητα να τα επενδύσει σε χρυσές λίρες . Δυστυχώς ο χρυσός χρησιμοποιείται και απο όλους τους άλλους σαν επένδυση με αποτέλεσμα οι τιμές του να ανεβοκατεβαίνουν απρόβλεπτα παρακολουθώντας τον πανικό ή την αισιοδοξία των επενδυτών . Σήμερα που υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και απαισιοδοξία για το μέλλον πολλοί επενδύουν σε χρυσό με αποτέλεσμα η τιμή του να έχει εκτιναχθεί στα ύψη . Δεν συμφέρει πλέον να αγοράσει κανείς χρυσό γιατί το πιό πιθανό είναι να αρχίσει η κατηφόρα στην τιμή του . Επιπλέον , εάν καταρρεύσει ο καπιταλισμός ο χρυσός θα είναι ένα άχρηστο μέταλλο . Ας μήν ξεχνάμε ακόμη οτι ο χρυσός είναι «αδρανής επένδυση» : όσο καιρό τον έχουμε θαμένο σε κάποια τραπεζική θυρίδα δεν μας προσφέρει τίποτα . Αντίθετα , πληρώνουμε για τη φύλαξή του ! Εάν ζούσαμε σε σπίτι μέσα σε χωράφι θα μπορούσαμε να επενδύουμε τα χρήματα που μας περισσεύουν ως εξής : θα αγοράζαμε μολυβδόφυλλα ή οποιοδήποτε φύλλο απο ανοξείδωτο μέταλλο και θα κάναμε στέγες με άπειρη διάρκεια ζωής . Κάτω απο τις στέγες θα κάναμε ξηραντήρια όπου θα μπορούσαμε να αποξηράνουμε μεγάλες ποσότητες σταφίδας ή ελιάς ( βλέπε http://laloslal.t35.com/food.html σχετικά με την αφυδατωμένη ελιά ) . Θα μπορούσαμε να αγοράσουμε λεκάνες απο γεώδες υλικό ( πορσελάνη , γυαλί , ασβεστόλιθο ) για εξάτμιση θαλασσινού νερού και παραγωγή αλατιού . Αυτά τα υλικά είναι «ενεργές» επενδύσεις : όσο τα κατέχουμε μας δίνουν ωφέλεια και κάνουμε απόσβεση του ποσού που πληρώσαμε για την απόκτησή τους . Επιπλέον , οι τιμές τους δεν κάνουν σκαμπανεβάσματα . Ακολουθούν μια σταθερή ανοδική πορεία επειδή το πετρέλαιο γίνεται όλο και πιό ακριβό και η ζήτηση των μετάλλων σταθερά αυξάνεται (βλέπε τιμές πολυτίμων μετάλλων καιτιμές χαλκού) . Όσο υπάρχουν λογικά όντα φτιαγμένα απο κύτταρα , θα υπάρχει και η ανάγκη ξηραντηρίων και αλατιού . Σήμερα η καλύτερη επένδυση θα ήταν η κατοχή μερικών τόνων χαλκού ή μολύβδου ή χρωμίου ή νικελίου ή ανοξείδωτου χάλυβα . Αυτή η επένδυση όμως μπορεί να γίνει μόνο απο κάποιον που κατοικεί μόνιμα μέσα στο χωράφι του . Ο κάτοικος της πολυκατοικίας πού θα τα αποθηκεύσει ;
8) Μηδενισμός της εγκληματικότητας
Σε ένα χωριό όπου όλοι είναι απησχολημένοι με την καλλιέργεια του χωραφιού τους , όπου δεν υπάρχουν άστεγοι και άκληροι , όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους δεν υπάρχει έδαφος για εγκληματικότητα. Αντίθετα , στις πόλεις η ανεργία και η ανωνυμία είναι άριστο υπόστρωμα για την εγκληματικότητα . Μέσα σ' αυτό το ανώνυμο πλήθος στρατολογούν οι κεφαλαιοκράτες τους μπράβους τους για να εξοντώνουν κάθε φωνή που τους ενοχλεί
9) Δυνατότητα αλλαγής κατοικίας
Ας υποθέσουμε οτι σε όλη την Ελλάδα εφαρμόζεται το μοντέλο "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ας υποθέσουμε ακόμη οτι τα χωράφια είναι ισάξια μεταξύ τους ( πέντε στρέμματα ανά άτομο ) . Εάν κάποιος που κατοικεί στην Κέρκυρα έχει βαρεθεί τον τόπο και θέλει να ζήσει στην Κρήτη , βρίσκει κάποιον κρητικό που θέλει να ζήσει στην Κέρκυρα και ανταλλάσσουν τα χωράφια τους ( και τα σπίτια ) .
10 ) Εξοικονόμηση νερού . Εάν το σπίτι είναι μέσα στο χωράφι μπορούν τα νερά του πλυσίματος να χρησιμοποιηθούν για πότισμα . Υποτίθεται οτι το μόνο απορρυπαντικό που θα χρησιμοποιείται θα είναι το πράσινο σαπούνι . Σήμερα , στην Ελλάδα , ξοδεύει ο καθένας μας ημερησίως 150-200 λίτρα νερού ημερησίως για πόσι , μαγείρεμα και (κυρίως ) για πλύσιμο ( ΤΑ ΝΕΑ 26-27/5/2007 σύμφωνα με στοιχεία της GREENPEACE )
Ο καπιταλισμός είναι ένα ζιζάνιο που φυτρώνει μόνο όταν το σπίτι είναι μακρυά απο το χωράφι . Δείτε το γιατί :
Ας υποθέσουμε οτι ο κόσμος κατοικεί σε σπίτια μέσα στο χωράφι αλλά οι καπιταλιστές κατέχουν τα μέσα παραγωγής (χωράφια και τα συστήματα διανομής νερού στα χωράφια ) . Τί εμποδίζει τους αγρότες να σφάξουν τους καπιταλιστές και να οικειοποιηθούν τα μέσα παραγωγής ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ! Την επόμενη μέρα της σφαγής θα συνεχίσουν να καλλιεργούν το χωράφι τους , να πίνουν το νερό τους ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ . Είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .
Ας υποθέσουμε οτι υπάρχει η σημερινή κατάσταση όπου άλλοι παράγουν την τροφή στα χωράφια και άλλοι ζούν στις πόλεις και περιμένουν κάποιον μισθό με τον οποίο θα αγοράσουν τροφή . Τί τους εμποδίζει να σφάξουν τους καπιταλιστές ;
ΠΡΩΤΟΝ : Δεν συμφωνούν όλοι πιά θα είναι η διάδοχη κατάσταση του καπταλισμού . Η πλύση εγκεφάλου απο την τηλεόραση έχει κάνει την συννενόηση πολύ δύσκολη .
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Αυτός που ζεί στην πόλη σκέφτεται "Ωραία , θα ξεσηκωθούμε και θα σφάξουμε τους καπιταλιστές . Ποιοί θα είναι όμως οι αυριανοί κυβερνήτες ; Να πάω εγώ να κινδυνεύσω στις οδομαχίες για να πάρει την εξουσία κάποιος που δεν γνωρίζω ; Και άν οι καινούργιοι αποδειχτούν πιό μεγάλοι ληστές απο τους προηγούμενους ; Ο μισθός μου θα είναι ίδιος την επόμενη μέρα ; " . Είναι άγνωστο το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα .
Ο καπιταλισμός θέλει αυτή την πολύπλοκη σημερινή κατάσταση . Αυτός ( ο καπιταλισμός ) παίζει το ρόλο του συντονιστή . Στέλνει νταλίκες με τρόφιμα απο την ύπαιθρο στις πόλεις . Κανονίζει την υδροδότηση των πόλεων . Ρυθμίζει τα δρομολόγια πλοίων και αεροπλάνων . Όταν δεν είναι γνωστό το τί θα επικρατεί την επόμενη μέρα , ο λαός προτιμά την ασφάλεια του σήμερα .
Γι' αυτό ο καπιταλισμός φοβάται τις απλές καταστάσεις του τύπου "Σπίτι μέσα στο χωράφι" . Ξέρει οτι σ' αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να επιβιώσει !
Ο καπιταλισμός δεν φοβάται πλέον κομμουνιστικές αυτοκρατορίες σαν την Σοβιετική Ένωση ούτε ογκώδεις αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις . Αυτό που φοβάται είναι το πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» ! Προσέξτε όλα τα περισπούδαστα άρθρα των «σοβαρών» εφημερίδων που παριστάνουν οτι μάχονται τον καπιταλισμό ή οτι ανησυχούν για το περιβάλλον . Πουθενά δεν θα δείτε καμμία αναφορά στο πρότυπο «Σπίτι μέσα στο χωράφι» (*) . Είναι δυνατόν κανείς να μην σκέφθηκε κάτι τόσο απλό ; Η απάντηση είναι οτι αυτοί που το φοβούνται το σκέφθηκαν . Κάνουν όμως λυσσαλέο αγώνα για να μήν φυτρώσει αυτή η ιδέα στον εγκέφαλο των απλών ανθρώπων .
Τώρα πλέον καταλαβαίνετε γιατί ο καπιταλισμός δεν θέλει να φύγουμε απο τις πόλεις !